analiza granulometryczna

Na analizę granulometryczną składa się: analiza sitowa oraz aerometryczna. Poniżej krótki opis poszczególnych analiz.

Analiza sitowa  - polega na określeniu składu granulometrycznego gruntu, poprzez rozdzielenie poszczególnych frakcji gruntu. Grunt przesiewany jest przez zestaw sit. Dzięki temu otrzymujemy wykres krzywej uziarnienia, ustalamy rodzaj i nazwę badanego gruntu. 
Znajomość rodzaju badanego gruntu pozwala na prognozowanie jego właściwości oraz ustalenie zakresu dalszych badań. Analizę sitową należy stosować jako badanie podstawowe dla gruntów niespoistych oraz jako badanie uzupełniające dla gruntów spoistych.

Analiza areometryczna - polega na ustaleniu składu granulometrycznego gruntu na podstawie prędkości opadania cząstek mineralnych w zawiesinie wodnej. Badanie to przeprowadza się metodami sedymentacyjnymi. Oznacza się pomiar zmian gęstości odnośnej zawiesiny za pomocą areometru. 

Analizę areometryczna wykonuje się gdy poniżej najdrobniejszego sita jest ponad 5 % próbki. Służy ona do oznaczania zawartości cząstek o średnicach zastępczych mniejszych niż 0,063 lub 0,071 mm gruntów spoistych (Iom<2%). Wykonywana wg normy PN-88/B-04481 lub PKN-CEN ISO/TS 17892-4.